فقر اقتصادی؛ مانعی دیگر برای آموزش دختران
گزارشگر : شفیقه حسینی
در پی کاهش کمک‌های بین‌المللی طی سه سال گذشته، وضعیت اقتصادی خانواده‌ها در کشور به شدت کاهش یافته و موجب گسترش فقر شده است. زنان و دختران بیش از سایر اقشار اجتماعی از این وضعیت متاثر شده‌اند و با مشکلات اقتصادی زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند
در این شرایط، بسیاری از دختران به دلیل نداشتن نان‌آور در خانواده، ضعف اقتصادی خانواده‌ها و افزایش نرخ بیکاری مجبور به کار شده‌اند تا هزینه‌های اولیه زندگی خانواده‌هایشان را تأمین کنند
عاقله، دختر ۱۶ سالهای که از بسته شدن دروازه‌های مکاتب در زمان حضورش در صنف هفتم رنج می‌برد، می‌گوید که نزدیک به سه سال است که منتظر بازگشایی مکاتب است و هر روز را با امید به این که در روزی درهای مدارس دوباره به روی دختران باز شود، می‌گذراند. او معتقد است که پس از بسته شدن مکاتب و افزایش فقر و بیکاری، قالین‌بافی می‌کند و آرزوهایش را با نخ‌های رنگین می‌بافد. او می‌افزاید که تنها امیدش به رسیدن به آرزوهایش در همین زمان قالین‌بافی است و هر گل قالینی که می‌بافد، برای او به معنای دستیابی به آرزوهایش است؛ به این امید که روزی آرزوهایش همانند گل‌های قالین و نخ‌های رنگی به حقیقت بپیوندد
عاقله می‌گوید که پدرش بیکار است و توان تأمین هزینه‌های اولیه خانواده شش نفره خود را ندارد و تنها با درآمد اندکی که از بافتن قالین به‌دست می‌آورد، روزگار را می‌گذراند. او با بغضی در گلو می‌گوید که دوستان و همصنفی‌هایش در حال یادگیری زبان انگلیسی هستند و به آموزشگاه‌ها می‌روند، اما او به دلیل شرایط بد اقتصادی قادر به شرکت در این درس ها نیست. زیرا شرکت در این کورس ها به حداقل دو یا سه ساعت بیکاری نیاز دارد و او مجبور است تا با بافتن قالین و دست‌دوزی به اقتصاد خانواده کمک کند و از رفتن به این کلاس‌ها صرف‌نظر کند
حمیده، یکی دیگر از صدها کودک کار، می‌گوید که برای تأمین مخارج اولیه خانواده‌اش مجبور است ساعت‌ها پیاده‌روی کند و مسافت زیادی را طی کند. او با دود کردن اسفند در تلاش است تا درآمدی بدست آورد. او می‌افزاید که تنها ۱۱ سال سن دارد و همراه با خواهر کوچک‌ترش اسفند دود می‌کند و روزانه بین ۵۰ تا ۱۰۰ افغانی درآمد دارد. حمیده تا صنف سوم درس خوانده است و به دلیل وضعیت بد اقتصادی خانواده‌اش مجبور به ترک مدرسه شده است
این در حالی‌ست که گزارش بانک جهانی در ماه آوریل ۲۰۲۴ نشان می‌دهد که چشم‌انداز اقتصادی افغانستان حداقل تا سال ۲۰۲۵، بسیار تاریک است. همچنین، طبق گزارشی از شاخص جهانی فقر چند بعدی و برنامه توسعه سازمان ملل متحد، در سالهای ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ نزدیک به دو سوم جمعیت افغانستان در فقر زندگی می‌کردند و افغانستان یکی از فقیرترین کشورهای جهان به شمار می‌آید
فقر اقتصادی خانواده‌ها یکی از عوامل اساسی محرومیت دختران از آموزش در شرایط کنونی است که به‌طور همزمان با محدودیت‌های وضع‌شده باعث شده دختران مجبور شوند از آموزش دست بردارند و در کنار خانواده‌های خود کار کنند تا به اقتصاد خانواده کمک کنند. این در حالی‌ست که طبق گزارش اداره انکشافی سازمان ملل (یو ان دی پی)، ۸۵ درصد مردم افغانستان با مصرف کمتر از یک دلار در روز زندگی می‌کنند
