افزایش تولید نفت افغانستان با سرمایه گذاری 49 میلیون دلاری چین

سرمایه گذاری 49 میلیون دلاری یک شرکت انرژی چینی در تولید نفت افغانستان به افزایش تولید روزانه نفت خام این کشور به بیش از 1100 تن متریک کمک کرده است، اما این بودجه تنها یک سوم آن چیزی است که پکن در ابتدا متعهد شده بود.

یک سال پیش، شرکت نفت و گاز آسیای مرکزی سین کیانگ چین، یا CAPEIC، قرارداد بزرگ استخراج نفت را با مقامات طالبان در افغانستان امضا کرد. این قرارداد 25 ساله مستلزم آن است که CAPEIC تا سال اول 150 میلیون دلار و در مجموع 540 میلیون دلار تا سال 2026 سرمایه گذاری کند.

به گفته یک مقام بلندپایه طالبان که به شرط ناشناس ماندن با صدای آمریکا صحبت کرد، این شرکت به دلیل برآورد نادرست هزینه های مادی و نیروی کار و همچنین تأخیر سه ماهه در تصویب برنامه مالی خود توسط افغانستان از هدف سرمایه گذاری خود کوتاهی کرد. مسئولین.

این مقام گفت: “سرمایه گذاری ها بر اساس قرارداد جمع می شود.” و افزود که خزانه داری طالبان در سال گذشته حدود 26 میلیون دالر از این پروژه به دست آورده است.

بر اساس ارزیابی سال 2011 توسط سازمان زمین شناسی ایالات متحده، حوضه آمودریا، که افغانستان و تاجیکستان را در بر می گیرد، دارای 962 میلیون بشکه نفت خام و 52025 میلیارد فوت مکعب گاز طبیعی است.

برای استفاده از این پتانسیل، این شرکت چینی قصد دارد در سال جاری 22 حلقه چاه دیگر حفر کند و هدف آن افزایش تولید روزانه به بیش از 2000 تن یا حدود 15000 بشکه است. هر متریک تن نفت خام برابر با 7.46 بشکه است.

علیرغم تلاش‌ها برای تماس با CAPEIC برای اظهار نظر از طریق ایمیل، این شرکت به سؤالات مربوط به پروژه پاسخ نداد.

به گفته کارشناسان، اقدام چین، همراه با معاملات تجاری محدود مانند پروژه نفت افغانستان، نشان دهنده رویکرد عملگرایانه پکن در قبال افغانستان است.

اندرو اسکوبل، همکار برجسته چین در این سازمان، گفت: «اگرچه جذب منابع معدنی و انرژی [افغانستان] قوی است، چین در مورد وضعیت امنیت داخلی، قابل اعتماد بودن تضمین های طالبان در رابطه با سرمایه گذاری های خارجی و زیرساخت های ضعیف افغانستان، احتیاط قابل توجهی دارد. مؤسسه صلح ایالات متحده، در نظرات کتبی به صدای آمریکا نوشت.

طالبان در مواجهه با تحریم ها و انزوای بین المللی، فعالانه به دنبال سرمایه گذاری و مشارکت چینی در افغانستان بوده اند.

با این حال، کارشناسان معتقدند که انگیزه اصلی چین ممکن است سود اقتصادی نباشد، بلکه مهار تهدیدهای امنیتی بالقوه ناشی از همسایه بی ثبات آن باشد.

این با نگرانی های چندین کشور از جمله ایالات متحده آمریکا و روسیه در رابطه با حضور گروه های تروریستی خارجی در افغانستان که می توانند فراتر از مرزهای متخلخل افغانستان را تهدید کنند، مطابقت دارد.

اسکوبل گفت: در کوتاه مدت، تمرکز اولیه پکن در قبال افغانستان نسبتاً معتدل است: تضمین ثبات در غربی ترین مرز خود، درگیر ماندن در کشور و حفظ روابط خود با دولت جدید در کابل.

اهداف بلندمدت چین در افغانستان همچنان نامشخص است، اما مشارکت فزاینده پکن سوالاتی را در مورد جاه طلبی های بالقوه این کشور ایجاد می کند.

باربارا کلمن، کارشناس موسسه مطالعات آسیایی اروپای مرکزی گفت: «نفوذ چین در این کشور احتمالاً افزایش خواهد یافت، به ویژه اگر وضعیت بر اساس نشانه‌های فعلی ادامه یابد.