زن فروشنده طبل (دف) از رکود کارش شکایت می کند

دلجان یکی از زنان درام فروش (دف) می گوید که کارش کم شده و علاقه خرید دف کم شده است.

آنها از امارت اسلامی می خواهند که به وضعیت آنها توجه کند و می گویند که دولت باید کار جایگزین برای زنان نیازمند فراهم کند.

این صدای طبل (دف) است که در بازار کوتا سنگی شنیده می شود. دلجان با نواختن درام (دف) توجه مشتریان را برای خرید این ساز جلب می کند. بازی دف هنوز هم در مراسم عروسی افغانستان رایج است و گاهی اوقات زنان و دختران جوان هنگام تولد کودکان دف بازی می کنند.

دلجان که در نزدیکی پل کوتا سنگی زیر آفتاب سوزان دف می فروشد از کم شدن مشتریانش گلایه دارد.

سه سال است که مشغول فروش دف بودم. در گذشته کارمان خوب بود، اما الان ساعت ده صبح تا 4 یا 5 عصر از خانه بیرون می روم. من گاهی فقط 50 یا 100 افغانی درآمد دارم و گاهی اصلاً درآمد ندارم.»

دلجان هشت فرزند دارد و باید برای آنها غذا تهیه کند. او می گوید که با 50 یا 100 افغانی که به دست می آورد، زندگی او ادامه پیدا نمی کند و هیچ کار دیگری برای تأمین غذای فرزندانش وجود ندارد.

من در یک چادر زندگی می کنم و خانه ندارم. زندگی سخت است و من پول کافی برای تهیه دو وعده غذایی برای فرزندانم ندارم. اگر صبح چیزی برای خوردن پیدا کنم، برای شب غذا نداریم. برای من یک وعده غذایی بسیار سخت است. گاهی اوقات چیزی برای خوردن نداریم.»

مرضیه دختر ده ساله دلجان در فروش دف با او همکاری می کند و با جمع آوری بطری های پلاستیکی به مادرش کمک می کند نان پیدا کند.

مادرم به من گفت بطری های پلاستیکی را جمع کنم و بفروشم تا برای خانه گاز مایع بخرم.

مشکلات زندگی باعث شد مرضیه نتواند به مدرسه برود. با صدای غمگینی می گوید: من مدرسه نمی روم. من باید کار کنم و پولی برای درس خواندن ندارم.»

هنوز صحبتم با مرضیه تمام نشده بود و چند خانم برای خرید طبل (دف) ایستادند.

جلوه صوتی: (قیمتش چنده؟ 100 افغانی.)

وقتی مشتری ها رفتند دلجان با چشمان اشک آلود گفت: «کسی طبل نمی خرد. وضعیت اقتصادی مردم بد است و پول ندارند.»

دلجان در عین حال از پلیس شکایت می کند. او می گوید که پلیس رفتار مناسبی با او ندارد و گاهی او را مجبور به ترک محل کار می کند.

پلیس به من اجازه نمی دهد در این مکان طبل بفروشم. چندین بار طبل ها را به کلانتری بردند و به من گفتند که طبل را نفروش».

این بانوی دردمند می گوید که اگر اجازه فروش طبل (دف) در بازارها را ندارند، امارت اسلامی باید برای زنان نیازمند کار جایگزین ارائه دهد.

از امارت اسلامی می‌خواهم مغازه‌های خاصی در بازار بسازد تا با خیال راحت به کارمان ادامه دهیم یا کار جایگزینی برای زندگی بهتر در اختیارمان بگذارد.»

در همین حال مسئولان وزارت کار و اجتماعی می گویند که برای حمایت از زنان بی سرپرست برنامه مشخصی دارند. سمیع الله ابراهیمی، رئیس اطلاعات و ارتباطات این وزارت می گوید که این گونه زنان شغل خود را تغییر داده و از طرح این وزارت بهره مند شده اند.

ما برنامه هایی از قبیل آموزش فنی و حرفه ای برای زنان فقیر و بیوه طراحی کرده ایم و برخی طرح ها در حال اجراست. تلاش می کنیم بیکاری را در کشور از بین ببریم و برنامه های خود را بزرگتر کنیم.»

نماینده امر به معروف و نهی از منکر می گوید فروش و طبل زدن بلامانع است. عکیف مهاجر سخنگوی این وزارت می گوید که فروش و طبل زدن در اسلام مجاز است.

«در مورد طبل باید بگویم که رسول خدا (ص) در حدیثی فرمودند که ازدواج را به مردم بگویید، هر چند با طبل باشد. همچنین روزی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نشسته بود و دختران در حال طبل زدن بودند، وقتی ابوبکر آمد طبل زدن حرام نبود، اما وقتی عمر آمد حرام شد.

لازم به ذکر است که طبل در افغانستان قدمتی دیرینه دارد و از قدیم الایام زنان و دختران جوان در مجالس شادی مانند عروسی، شیرینی خوردن و تولد کودکان طبل (دف) می نواختند.